Με εκνευρίζω

Τυχαίνει να "μισώ" τους ευαίσθητους ανθρώπους.
Πραγματικά,τους "απεχθάνομαι"...
Γράφουνε τις σκεψεις τους σε μουτζω μουτζουρομένες σελίδες.

Για κάθετι που γίνεται-σαν αυτόματη αντίδραση-σπαταλάνε την υγρασία των ματίων τους,και αυτη κυλάει στο πιγούνι και εξατμίζεται.
"Μισώ" την μιζέρια τους.Να καταδικάζουν την ίδια τους την μοίρα.Να περιμένουνε υπομονετικά.
"Κάψτε τους!Κάψτε τους!"
"Μισώ" την ευαισθησία τους.

ην τρεμόμενη ψυχούλα τους που φοβάται για το τώρα,το παρελθόν και το μέλλον.

"Μισώ" την ευαισθησία τους

.Και είμαι |απόλυτη| σε αυτο.

Έχω ακούσει πως το δάκρυ είναι δύναμη.

Ε,τότε φαντάζομαι πως οι ευαίσθητες ψυχές είναι αρκετα αδύναμοι μπροστά μου...